In mythologische verhalen en sprookjes begint ieder avontuur van de Held met een zogenaamde 'Oproep'. Dit is meestal een gebeurtenis of gevoel dat deels weerstand, deels nieuwsgierigheid, deels onrust oproept. Er gebeurt iets in het leven van de hoofdpersoon waardoor het vertrouwde alledaagse patroon vaak abrupt verbroken wordt. Hinderlijk, maar toch, hij kan er niet omheen. De boodschap ligt er. Afgelopen maanden klopte zo'n 'Boodschapper' bij mij aan de deur in de vorm van een enge, logge reus. Ik wist niet wat ik zag, wilde de deur dichtgooien, maar uiteindelijk vroeg ik toch: 'Wie bent u en wat komt u hier doen?'
Ik had net het lesgeven aan de SIO-opleiding afgerond en ik dacht dat het dan wat rustiger voor mij zou worden, dat ik meer tijd kon gaan besteden aan andere dingen zoals mijn tuin, zingen, lezen, vrienden en familie. Maar die logge, enge reus die daar nog steeds aan mijn deur stond te kloppen, daar kon ik niet omheen, want hij liet zich niet wegsturen. Het werd mij gaandeweg duidelijk dat ik deze reus de deur niet kon weigeren, alleen al vanwege zijn dreigement dat hij anders eke dag aan mijn deur zou blijven kloppen. Uiteindelijk heb ik hem maar binnengelaten al was het alleen maar om mijn deur te sparen.
Eenmaal aan de keukentafel zittend werd mij duidelijk gemaakt dat er nog nieuwe SIO-activiteiten op mijn pad lagen. Ik wist niet welke dat dan konden zijn dan die ik al kende, maar toen die logge, enge reus in mijn keuken ging wonen, er zelfs maaltijden begon te koken waarvan ik gruwelde, toen was ik helemaal de weg kwijt. Ik zei dat ik in mijn kantoor ging wonen en pas naar de keuken terug zou gaan wanneer hij echt lekker zou koken. En daar in mijn kantoor stroomden plots nieuwe berichten binnen op de computer die, zo zou al gauw blijken, met de nieuwe activiteiten te maken hadden, zoals het verzoek om aansluiting bij een beroepsvereniging en nieuw aankomend docententalent en het eindelijk tot mij door begon te dringen dat ik daar mijn aandeel aan moest leveren.
Mijn weerstandgevoelens verdwenen als sneeuw voor de zon toen ik gewoon aan het werk ging met wat er op mijn bord werd gelegd. De reus werd vriendelijker, kleiner, slanker en hij begon zowaar lekker te koken en nog later ging hij als mijn tuinman aan de slag en inmiddels maakt mijn 'Boodschapper-Reus' zich verdienstelijk in de hele straat waar hij nu alle tuinen uit de buurt verzorgt en vooral mijn buurvrouwen dol op hem zijn. Het kan verkeren!