In de SIO-opleidingen leer je dat je door energetische bewustwording jezelf beter kan beschermen tegen invloeden van buitenaf, maar ook om verantwoordelijk om te gaan met wat we zelf uitzenden en uitspreken als gedachte en woord, omdat we bewust zijn van de invloed ervan op onszelf en anderen.
Velen vragen zich tegenwoordig ook af waar de grenzen liggen voor de vrijheid van meningsuiting, zoals de manier waarop deze via social media vaak toegepast wordt door anderen te bedreigen en beschuldigen. Men is zich er te weinig van bewust, vind ik, dat men via zijn schrijven, social media, films en woorden andere mensen hun geloof, hun hoop en hun liefde doet verliezen, of hen aanzet tot agressie en geweld.
Vrijheid van meningsuiting tot elke prijs?
Vrijheid van meningsuiting is een groot goed. We hoeven in Nederland niet bang te zijn als we onze mening uitspreken of kritiek hebben, dat we door een overheid tot terrorist worden verklaard en in de gevangenis belanden. Vrijheid van meningsuiting leert en stimuleert onze eigen gedachten te scheppen, ze te mogen uitspreken, met elkaar te debatteren en tot goede informatieve journalistiek te komen. Echter, wanneer vrijheid van meningsuiting opgevat wordt als een vrijbrief om te mogen zeggen wat je wil - schelden, manipuleren en intimideren - dan vind ik dat deze vrijheid niet goed begrepen wordt. Wat ik denk en uitspreek zijn niet alleen woorden, het is ook energie die positief of negatief gekleurd kan zijn, afhankelijk van de kwaliteit van iemands gedachten en emoties. De kracht van mijn gedachten en uitspraken kunnen daarmee aan mijzelf en anderen schade berokkenen ofwel een constructieve invloed hebben.
Dit is bijvoorbeeld energetisch goed waar te nemen bij een 'energiekoorde-reading', want wat we uitzenden komt niet alleen terug naar mijzelf, maar raakt ook de ander en omgekeerd. Bewust of onbewust beïnvloeden onze gedachten en uitspraken anderen en reageren we hierop.
Moeten we dan over elke gedachte en woord nadenken? In de praktijk is dat moeilijk vol te houden, onnatuurlijk en het kan ten koste gaan van onze spontaniteit. Wel kunnen we leren om de kwaliteit van onze gedachte, emoties en meningen beter te herkennen en onderzoeken zoals ingegraafde dogma's of kwaadsprekerij. Het is een levenshouding die ons leert onderscheid te maken tussen wat goed en kwaad is, kritisch te zijn naar jezelf toe en een verantwoordelijkheid ervaren naar de ander voor wat je uitzendt en zo een gevoel te ontwikkelen voor datgene wat licht, liefde en leven geeft en ons bewustzijn laat groeien.
In mythologische verhalen en sprookjes begint ieder avontuur van de Held met een zogenaamde 'Oproep'. Dit is meestal een gebeurtenis of gevoel dat deels weerstand, deels nieuwsgierigheid, deels onrust oproept. Er gebeurt iets in het leven van de hoofdpersoon waardoor het vertrouwde alledaagse patroon vaak abrupt verbroken wordt. Hinderlijk, maar toch, hij kan er niet omheen. De boodschap ligt er. Afgelopen maanden klopte zo'n 'Boodschapper' bij mij aan de deur in de vorm van een enge, logge reus. Ik wist niet wat ik zag, wilde de deur dichtgooien, maar uiteindelijk vroeg ik toch: 'Wie bent u en wat komt u hier doen?'
Ik had net het lesgeven aan de SIO-opleiding afgerond en ik dacht dat het dan wat rustiger voor mij zou worden, dat ik meer tijd kon gaan besteden aan andere dingen zoals mijn tuin, zingen, lezen, vrienden en familie. Maar die logge, enge reus die daar nog steeds aan mijn deur stond te kloppen, daar kon ik niet omheen, want hij liet zich niet wegsturen. Het werd mij gaandeweg duidelijk dat ik deze reus de deur niet kon weigeren, alleen al vanwege zijn dreigement dat hij anders eke dag aan mijn deur zou blijven kloppen. Uiteindelijk heb ik hem maar binnengelaten al was het alleen maar om mijn deur te sparen.
Eenmaal aan de keukentafel zittend werd mij duidelijk gemaakt dat er nog nieuwe SIO-activiteiten op mijn pad lagen. Ik wist niet welke dat dan konden zijn dan die ik al kende, maar toen die logge, enge reus in mijn keuken ging wonen, er zelfs maaltijden begon te koken waarvan ik gruwelde, toen was ik helemaal de weg kwijt. Ik zei dat ik in mijn kantoor ging wonen en pas naar de keuken terug zou gaan wanneer hij echt lekker zou koken. En daar in mijn kantoor stroomden plots nieuwe berichten binnen op de computer die, zo zou al gauw blijken, met de nieuwe activiteiten te maken hadden, zoals het verzoek om aansluiting bij een beroepsvereniging en nieuw aankomend docententalent en het eindelijk tot mij door begon te dringen dat ik daar mijn aandeel aan moest leveren.
Mijn weerstandgevoelens verdwenen als sneeuw voor de zon toen ik gewoon aan het werk ging met wat er op mijn bord werd gelegd. De reus werd vriendelijker, kleiner, slanker en hij begon zowaar lekker te koken en nog later ging hij als mijn tuinman aan de slag en inmiddels maakt mijn 'Boodschapper-Reus' zich verdienstelijk in de hele straat waar hij nu alle tuinen uit de buurt verzorgt en vooral mijn buurvrouwen dol op hem zijn. Het kan verkeren!
Deze maand bestaat de SIO dertig jaar en dit vieren we tijdens de a.s. OPET/SIO-studiedag op 25 maart met een 'Rozendag'. Dit heuglijke feit brengt bij mij natuurlijk allerlei herinneringen naar boven, bijvoorbeeld mijn allereerste groep begin maart 1988 in mijn huiskamer in Hummelo. De kinderen naar school, de huiskamer inrichten voor een groep van acht cursisten, de eerste cursus 'intuïtieve ontwikkelng' van de SIO ging van start.
Het vakgebied psycho-energetische therapie omvat een breed scala van begeleidingsmogelijkheden gericht op zelfontplooiing en energetische en spirituele bewustwording. Tijdens de opleiding besteden we veel aandacht aan wat we gemakshalve 'het ordenen' noemen. Dit ordenen richt zich vooral op het scheiden van emoties en feiten. Dit is niet alleen belangrijk voor iemands persoonlijke ontwikkeling, maar noodzakelijk als je met cliënten werkt om te herkennen wanneer je zelf niet meer neutraal bent. Want wanneer emoties ons de baas zijn dan kleuren we de feiten teveel en ontstaat er verwarring en vertroebeling van helder denken. Een leuke en creatieve manier van verhelderen voor jezelf en als huiswerk voor je cliënten is een SIO-oefening die genoemd wordt: het bijhouden van een intuïtief ontwikkelings-dagboek met behulp van alternerend schrijven. Dit is een manier van schrijven die zowel de linker- als de rechter hersenhelft stimuleert.
Velen van jullie weten dat ik een korf heb die vol zit met sprookjeswol. En iedere keer als ik een kluwen wol gesponnen heb is er weer een sprookje ontstaan. Als ik dan de woorden spreek: 'Sprookjeskorf, ga open', dan komen er de prachtigste sprookjes tevoorschijn. Het is eigenlijk mijn geheim, maar de tijd is rijp dat ik dit geheim met jullie deel.
Zo gebeurde het dat ik op een van mijn reizen in een herberg overnachtte en die avond aanwezig was bij een gesprek van de dorpelingen. Ze wilden wraak nemen op iemand uit hun dorp die teveel macht had, maar ze waren ook jaloers op de macht en de rijkdom van die persoon, merkte ik, en nu zochten ze een aanleiding om tot duistere daden over te kunnen gaan. De dorpelingen zagen dat ik alles gehoord had en ze vroegen mij als vreemdeling en buitenstaander om mijn mening en ik zei dat ik die niet had, het was hun probleem.
'Ik heb alleen maar mijn sprookjeskorf', zei ik. Er werd wat smalend gelachen, maar toen ik de woorden sprak: 'Sprookjeskorf, ga open', toen rolde er het ene na het andere sprookje uit. Alle dorpelingen werden stil en luisterden ademloos naar de spannende, humoristische en soms droevige sprookjes, ze vergaten zelfs hun ruzies. Een van die sprookjes die er uitrolde ga ik jullie nu vertellen.